Jumpin' Jim Singer-songwriterscorner Loodscafé Aarschot review & pictures: Freddie |
 |
Lazy on a sunny afternoon, was zo mijn ingesteldheid toen ik onder de eerste warme zonnestralen van het jaar richting Loodscafé reed voor de maandelijkse afspraak van de nu al wel legendarische singer-songwriters corner. Johan Leinders aka Jumpin’ Jim draagt vandaag de zware last op de schouders om het tot op heden geslaagd evenement op deze zondagnamiddag tot een goed einde te brengen. Jumpin’ Jim is het soloproject van de frontman bij de Black Cat Bone Squad en eveneens bij de lokale rootsformatie The Blue Eyed Bandits waarvan we ook de Kurt nog kennen. Hij zal hier vanmiddag het Loodscafé van ‘Den Tesse’ opwarmen met zowel eigen werk als covers. Rootsfans die bekend zijn met muziek van Scott H. Biram en legendes als Townes van Zandt en Johnny Cash zullen zonder fout ook vandaag hier in Aarschot aan hun trekken komen.
Recent heeft Jo nog de initiatie cursus ‘Harmonica’ heer in de Loods gevolgd en ik moet zeggen als dit al het resultaat is van een enkel lesje ga ik me a.s.a.p laten inschrijven voor les 2. Nog wat strubbelingen met zijn neckrack maar voor de rest was het dik in orde. Samen met zijn ‘harmonica’ was het bij momenten een mix van een harmonica sound bij een Neil Young en een zangtimbre van een vroegere Cat Stevens. Anders wordt het zeker bij begin van de 2de set wanneer Jumpin’ Jim denkelijk enkele nummers uit het repertoire van de ‘Black Cat Bone Squad’ in een akoestisch arrangement aan zijn gevolg laat horen en wanneer hij dan op zijn oude ‘Gibson’ Folsom Prison brengt van Johnny Cash wordt zijn aanhang wild enthousiast, wij blues liefhebbers daarentegen in het café hebben er het iets minder voor, niet dat we niet voor de Johnny zijn, integendeel maar de versie van Jumpin’ Jim vond ik persoonlijk een ietsje erover.
Dus Jo, leef je uit bij de ‘BCBSquad’ en de ‘Blue Eyed Bandits’ en probeer je te verdiepen als Jumpin’ Jim in het rustigere tempo want eerlijk, dat is dik in orde… |
|
|
|
Het optreden was er een met twee kantjes. Enerzijds was er de rustige singer-songwriter die perfect en ingetogen weet waarmee hij mee bezig is. Rustige en goed gebrachte nummers soms wat meer uptempo zoals de traditional folk song ‘Shady Grove’ waarvan deze Jumpin’ Jim een weldoordachte versie brengt, maar ook nummers voor een roots rockin’ 18 wheelers ‘Truck Driver’ en Wagon Wheel’ konden mij bekoren. Knap was ook het nummer dat deze Jumpin’ Jim bracht als ode aan zijn vriendin waarbij dit onberoerd bleef bij zijn madam.
Voor de blues adepten onder de aanwezigen was zijn versie van ‘Help Me’ van ouwe getrouwe ‘Sonny Boy Williamson II’ dan weer sterk maar het zal dan wel ook met de liefde voor de blues te maken hebben. Conclusie…het solo project van Leinders Jo als Jumpin’ Jim heeft goede en minder goede kanten. We hebben een deel dat als singer-songwriter mag worden aanzien en daar is hij dan sterk in maar wanneer hij omschakelt naar een meer up tempo periode zoals bij het meer alternatieve roots-rock genre gaat het soms fout. Zijn aanhang zullen het wel allemaal dik in orde vinden maar we blijven ook graag objectief.